​❇️ انسان وقتی به حال جان کندن می رسد دوستانش از دور و نزدیک بر بالین او حاضر می شوند. 

چشم به آنان میدوزد و با نظر آزمندی به آنان می نگرد، عرق مرگ بر پیشانی او می نشیند. بینی او تیغ می کشد، ناله اش آرام می شود، نفسش به شماره می افتد و همسرش در مفارقت او گریه می کند. گورش آماده می شود، فرزندش یتیم می شود. دوست و دشمن از او جدا می گردند و آنچه را که جمع کرده در میان وارثان تقسیم می شود. چشم و گوشش از دیدن و شنیدن باز می ماند، کفنش مهیا می گردد و رو به قبله گذاشته می شود و دست از همه جا تهی می کند… غسل داده می شود و عریان می گردد. 

آب غسل او خشک می شود و جامه بر وی می افکنند و کفنش را بر رویش می گذارند و با او وداع می کنند و به روحش درود می فرستند، او را در میان تابوت می گذارند و حمل می کنند و تکبیر نماز میت بر او می گویند… 

او را از خانه هایی که با انواع تجملات زیور یافته و بهترین کاخ ها به گوری که روی آن لحد است منتقل می کنند… 

خاک بر روی آن می ریزند و با کلوخ آن را انباشته می کنند… اینجا معلوم می شود که به کلی چشم از ماسوا پوشیده است و او فراموش شده است. 

پس از آنکه او را به گور سپردند، دوستان و نزدیکان از او دور می شوند. او در دل خاک افتاده و در گروی نداری و بی چیزی است کرم های قبر در بدن او جای می گیرند و به خوردن گوشت بدن او می پردازند و زرد آب دهان او بر سینه و گلویش سرازیر می شود و خاک گوشت او را صاحب می شود، خون بدن او خشک می شود، استخوان او خاک می شود و…… 

دوستان ادامه داره سعی می کنم ادامه اش رو هم سر فرصت براتون بنویسم. 

دوستای خوبم، قربونتون برم، هر کسی رو تو قبر خودش میزارن،پس به فکر خودتون باشین 

خدا خیلی آمرزنده و مهربونه، باور کن کافیه از ته دلت توبه کنی و از خدا آمرزش بخوای 

اونوقت نه تنها گناهات بخشیده میشه بلکه ممکنه خدا اونارو به حسنه تبدیل کنه 

خدا دوست داره کسیو که توبه کنه 

مطمءن باش کسی رو که خدا دوست داشته باشه هیچوقت عذابش نمیکنه…